Rewers

Ta karta ma też drugą stronę, Ty też ją masz. Właściwie każda osoba, którą mijasz beznamiętnie ma swoje drugie ja. Nie jest to samodzielny byt, nijak nie związany z rzeczywistością. Zazwyczaj jest to wytwór przeszłości - lepszej lub gorszej.

    Każdy z Nas coś przeżył. Nosimy swoje bagaże doświadczeń zazwyczaj nie dzieląc się ich treścią z innymi. Jesteśmy na wygranej pozycji, kiedy w bagażu znajduje się większość kolorowych wspomnień i radosnych chwil.Nierzadko jednak w tym plecaku, znajdują się wspomnienia, których nie chcemy pamiętać.Traumy przeszłości, dzieciństwa, złe decyzje, ludzie którzy wyrządzili Nam krzywdę, wypadki i zrządzenia losu.
Traumy to blizny. Blizny duszy. Chowamy je przed światem, ukrywamy się za zasłoną wstydu zbudowaną z własnych zależnych lub mniej zależnych porażek.
Blizn na ciele też często się wstydzimy, choć nierzadko są niejako skutkiem blizn duszy. Robimy wszystko, żeby zbudować osobowość złożoną z jak najlepszych cech, taką którą zaakceptuje otoczenie. Zasada priorytet - akceptacja środowiska. Nie musimy się utożsamiać ze swoim tworem. Używamy go tylko w obronie przed światem. Tylko po co?
Ile razy pomyślałeś o tym, co blizna na duszy wniosła do Twojego życia? Czy gdyby nie ona, byłbyś tu gdzie jesteś teraz? Wybierz wszystkie swoje dobre, silne cechy i zastanów się ile z nich wypracowałeś w trakcie gojenia ran. Pewnie większość, nie jest to zaskoczeniem. |
To właśnie wtedy, kiedy zmagasz się ze swoimi życiowymi problemami zdobywasz najlepsze cechy. Stajesz się zawzięty, racjonalny, rozważny. Uczysz się jak przetrwać w najgorszych momentach swojego życia. Radzisz sobie z podejmowaniem decyzji, które mają poprowadzić cię ku lepszemu. Weryfikujesz sytuacje i wyciągasz wnioski. Nie jest łatwo, każde piekło ma swoje przywileje ale i obowiązki. Wiele tracisz... Najbliżsi z Twojego otoczenia znikają niczym ból głowy po porannej kawie. Brniesz do przodu, bo wiesz że z tą stratą też będziesz musiał się zmierzyć.
Nadzieja wygasa ostatnia, więc to ona prowadzi Cię po ostatniej prostej. Może nie jest idealnie, ale w końcu udaje Ci się spojrzeć sobie w twarz. Widzisz przebieg tej heroicznej walki? Może nie zdawałeś sobie sprawy, ale zmieniłeś właśnie więcej niż niejeden z Nas podczas całego swojego sielankowego życia. Bądź z siebie dumny! I co teraz? Chcesz tę walkę ukryć przed światem? Człowieka tak cudownego, nieprzeciętnego, różniącego się od zwykłych szarych ludzi schować przed światem? Ze wstydu? Z obawy przed odrzuceniem? Nie rób tego. Oni Cię potrzebują, właśnie takiego jakim jesteś teraz. Pewnie usłyszysz słowa krytyki czy wzburzenia, ale oświecenie w każdej epoce przychodzi z trudem. Tak rodzą się liderzy. Ludzie, którzy idąc na przekór schematom osiągają swój własny cel. Twoim było wyjście na prosto - cel został osiągnięty,

Wielu z Nas próbuje stłamsić w sobie "Ja", które powstało na skutek przebycia ciężkich wydarzeń, nierzadko traumatycznych. Konflikt ten, przeradza się w wahania nastrojów, brak pewności siebie, problemy z oddzieleniem świata rzeczywistego od tego, który próbujemy tworzyć.
Przepracowywanie przeszłości,w moim odczuciu nie polega na zapomnieniu o niej. Polega na całkowitym zrozumieniu swojego działania i zdarzeń, które miały miejsce i zaakceptowaniu tego. Na przeanalizowaniu, przyznania się do błędów i powiedzeniu o nich głośno i w efekcie na wyciągnięciu rachunku zysków i strat z tych sytuacji. Tak jak dobre chwile cieszą, tak złe uczą i powinny być naszą dumą, siłą - zwłaszcza te, które nie są zależne od Nas.
Nie można walczyć z samym sobą i całe życie udawać kogoś kim się nie jest. Łatwiej jest przyznać się do błędu, opracować i wdrożyć plan naprawczy.
Największym sukcesem, Twojego życia jest to, że ciągle tu jesteś. Pozostaniesz nim tak długo, jak będziesz miał tego świadomość.
Czego nie możesz zmienić - zaakceptuj. Niech stanie się Twoją siłą.

    blizna to nie powód do wstydu, to znak że udało Ci się przejść przez coś ciężkiego co pozwoliło Ci na stanie się kimś lepszym.